ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

Άρθρο του: Θύμιου Λυμπερόπουλου,
προέδρου της Π.Ο.Ε.Ι.Α.Τ.Α

Η παγκόσμια κοινότητα των ταξί άνοιξε ένα διάλογο με τα μέλη της σε όλο τον κόσμο, με την προοπτική να σχεδιαστεί η κατευθυντήρια γραμμή που θα ακολουθήσει ο κλάδος την επόμενη δεκαετία. (“Taxi Vision 2025″) Παρά την διαφορετικότητα στον τρόπο δουλειάς και στα χαρακτηριστικά που διέπουν κάθε επιμέρους αγορά ταξί, υπάρχουν κοινά σημεία, που θα πρέπει να ενσωματωθούν ή να συμπληρώσουν την κείμενη νομοθεσία. Βασικός άξονας αυτού του σχεδιασμού είναι η προστασία του επαγγέλματος από εξωγενείς παράγοντες και η δημιουργία ενός ξεκάθαρου πλαισίου για όσους δραστηριοποιούνται στον τομέα των επιβατικών μεταφορών. Η φιλοσοφία του εγχειρήματος είναι «Ίδια δουλειά – ίδιοι κανόνες”. Μια αρχή που θα μπορούσε να ληφθεί ως γενική κατευθυντήρια προσέγγιση της αγοράς ταξί για εφαρμογή σε όλους τους τομείς.

Οι διάφορες περιοχές / χώρες / αγορές  όταν χρειάζεται θα έχουν ειδική πολιτική και στρατηγική (“κομμένη και ραμμένη” στα υπάρχοντα χαρακτηριστικά της αγοράς), δεδομένου ότι διαφέρουν η μία από την άλλη. Στόχος είναι  να διατηρηθεί η εύρυθμη λειτουργία εθνικών / τοπικών κανόνων.

Στις περισσότερες χώρες του κόσμου, τα νομοθετικά κενά αποτέλεσαν τον «Δούρειο Ίππο» για την είσοδο της Uber στον τομέα των μεταφορών. Χρησιμοποιώντας τον όρο «συνεπιβατισμός» ξεκίνησε μια παράνομη δραστηριότητα, η οποία σταματά μόνο με αποφάσεις δικαστηρίων που τις περισσότερες φορές είναι χρονοβόρες. Η IRU θέλοντας να προλάβει παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον, επιθυμεί την σύνταξη ενός παγκόσμιου κανονισμού που θα παρέχει ασφάλεια και προοπτική στον επαγγελματία ταξιτζή με ορίζοντα τουλάχιστον δεκαετίας.

Η Ελληνική Ομοσπονδία Ταξί συμμετέχει ενεργά σε αυτό το διάλογο και στο πρώτο δίμηνο του 2016 θα έχει αποστείλει τις παρατηρήσεις της  στο προσχέδιο του Κανονισμού για την τελική επεξεργασία.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ  ΤΗΣ IRU ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΩΝ ΤΑΞΙ ΑΛΛΑ

ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

• Πλήρης σεβασμός της αρχής «ίδιες επιχειρήσεις , ίδιοι κανόνες»

• Δεν απαιτείται ούτε ειδική θεραπεία, ούτε ειδικοί κανόνες συγκεκριμένα για τις πολυεθνικές (TNCs) . Οι υπηρεσίες που προσφέρονται από τις πολυεθνικές δεν θα πρέπει να θεωρούνται ως κάτι περισσότερο από το έργο που προσφέρουν  τόσο καιρό στον χώρο, τα ταξί. Αυτές οι εταιρείες διευκολύνoυν τις εμπορικές υπηρεσίες μεταφοράς επιβατών και οι δραστηριότητες που διευκολύνουν πρέπει να εμπίπτουν σε όλους τους εμπορικούς αλλά και επιχειρηματικούς κανόνες.

• Οι κανονισμοί θα πρέπει να τηρούνται και να εφαρμόζονται σε όλους τους τομείς.

• Οι υπηρεσίες των Ταξί ειδικότερα, θα πρέπει να θεωρηθούν ως μέρος της δημόσιας αλυσίδας μεταφορών. Ως εκ τούτου, οι κανόνες ταξί θα πρέπει να ρυθμίζονται στο πλέον κατάλληλο εθνικό ή τοπικό επίπεδο.

• Οι Προτεινόμενες κατευθυντήριες γραμμές για τους επαγγελματικούς κανόνες πρόσβασης των επιχειρήσεων / διαχειριστών στο επάγγελμα μίσθωσης αυτοκινήτων με οδηγό, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε επίπεδο ΕΕ, αλλά να καθορίζονται και να εφαρμόζονται σε εθνικό / τοπικό επίπεδο.

• Ως ελάχιστο, οι εθνικοί / τοπικοί κανόνες για τα ταξί και την ενοικίαση αυτοκινήτων με οδηγό θα πρέπει να καλύπτουν αδειοδότηση, καταχώρηση , την καλή φήμη οδηγού και διαχειριστή (manager), την εκπαίδευση αλλά και τις εξετάσεις , την ασφάλιση, την ασφάλεια των οχημάτων, τα κόμιστρα (μόνο για τα ταξί αν έτσι ισχύει), το χρόνο εργασίας , και την φορολόγηση.

• Σε περιοχές όπου γίνεται διάκριση μεταξύ των “ταξί” (τα οποία μπορούν να προβαίνουν στην επιβίβαση από τους δρόμους ή τις πιάτσες – προμισθωμένα μέσω ασυρμάτου/τηλεφώνου/εφαρμογών και με ρυθμισμένα κόμιστρα – με ταξίμετρο στις περισσότερες περιπτώσεις) και των «ενοικιαζομένων με οδηγό οχημάτων» ( πρέπει να είναι προμισθωμένα , δεν έχουν ρυθμισμένα κόμιστρα αλλά ούτε και ταξίμετρο και ΔΕΝ μπορούν να επιβιβάζουν από τον δρόμο όπως τα ταξί ) θα πρέπει να υπάρχει καθαρή διαφοροποίηση μεταξύ των κανόνων, των υποχρεώσεων και των μέτρων που εφαρμόζονται , αλλά να διασφαλίζεται επίσης και η αποτελεσματική εφαρμογή των κανόνων αυτών.

• Κανόνες σε εθνικό / τοπικό επίπεδο, θα πρέπει να επιτρέπουν στις αρμόδιες αρχές να περιορίζουν τον αριθμό αδειών ταξί, (εφόσον το επιθυμούν). Τέτοια ανάγκη δεν εφαρμόζεται για τα “ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα με οδηγό” (σε χώρες όπου γίνεται διάκριση μεταξύ των ταξί και ενοικιαζομένων αυτοκινήτων με οδηγό).

• Κανόνες σε εθνικό – τοπικό επίπεδο θα πρέπει να επιτρέπουν στις αρχές να καθορίζουν τα τιμολόγια των ταξί (ως μέρος της δημόσιας συγκοινωνίας), εφόσον το επιθυμούν.

• Το καθεστώς απασχόλησης των οδηγών ταξί και των οδηγών των ενοικιαζομένων ΙΧ θα πρέπει να διευκρινίζονται και να καθορίζονται σταθερά από την νομοθεσία .

• Οι Εταιρίες του δικτύου μεταφορών (TNCs) θα πρέπει να σέβονται τους κανόνες για την αγορά που λειτουργούν όπως :

1) Αν είναι να λειτουργούν ως «κέντρα αποστολής», θα πρέπει να αποστέλλουν νόμιμα εγγεγραμμένους Οδηγούς και οχήματα.

2) Η αποστολή μη αδειοδοτημένων ιδιωτών και οχημάτων είναι παράνομη.
3) Aν κάποια εταιρία λειτουργεί ως πάροχος υπηρεσιών «ενοικιαζομένων οχημάτων με οδηγό» (operator) , θα πρέπει να σέβεται τους αντίστοιχους κανόνες που υπάρχουν και να συνεργάζεται με νόμιμους οδηγούς /εταιρίες/οχήματα/ και σε τέτοιες περιπτώσεις δεν θα μπορεί να λειτουργεί ως εταιρία ταξί , εφόσον υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ ενοικιαζομένων οχημάτων με οδηγό και οχημάτων ταξί.

4) Αν λειτουργούν με άδειες ταξί, θα πρέπει να τηρούν τους σχετικούς κανόνες ταξί.

Ξεκάθαροι κανόνες, συνεχείς έλεγχοι

Το νομοθετικό πλαίσιο για τις επιβατικές μεταφορές στην Ελλάδα είναι ξεκάθαρο και σίγουρα σε καλύτερο επίπεδο απ’ ότι σε άλλες χώρες. Οι παρανομίες που καταγράφονται, έχουν την εξήγησή τους στην έλλειψη ελεγκτικού μηχανισμού. Έχουμε ζητήσει επανειλημμένα την εντατικοποίηση των ελέγχων, ειδικά στα σημεία μεγάλης κίνησης επιβατών, όπως τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και οι σταθμοί τρένων και λεωφορείων. Ζητήσαμε και περιμένουμε την ψήφιση μιας κοινής υπουργικής απόφασης που θα ορίζει τα διακριτικά γνωρίσματα των οχημάτων που κάνουν μεταφορά επιβατών, τους όρους και τις προϋποθέσεις για να είναι νόμιμη η μεταφορά, καθώς και τις ποινές για όποιον παρανομεί. Το νομοθετικό πλαίσιο συμπληρώνεται, γίνεται πιο αυστηρό, πιο ξεκάθαρο. Η Ομοσπονδία πιέζει και πετυχαίνει την θέσπιση κανόνων για την περιφρούρηση του μεταφορικού μας έργου αλλά, δυστυχώς, δεν μπορεί να κάνει αστυνόμευση. Ο έλεγχος είναι δουλειά της πολιτείας και των αρχών.