ΟΧΙ ΣΤΑ ΚΑΡΤΕΛ

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΘΥΜΙΟΥ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ο λαικός καπιταλισμός ως ανάχωμα στην καρτελοποίηση
Πως ο ταξιτζής θα σώσει τη δουλειά του
Ο Άνταμ Σμίθ είχε πει ότι, «Καμία κοινωνία δεν μπορεί να ανθίσει και να ευτυχήσει με ασφάλεια αν το μεγαλύτερο μέρος των μελών της είναι φτωχό και εξαθλιωμένο».
Οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια οδήγησαν στην κυριαρχία των μονοπωλίων σε όλες τις αγορές. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι  θυσιάστηκαν για να εξυπηρετηθούν τα μεγάλα συμφέροντα. Η πολιτική βούληση ευνουχήστηκε και σύρθηκε αλυσωδεμένη στην χρεωκοπία. Ο άκρατος  νεοφιλελευθερισμός που επιβλήθηκε , υπηρετήθηκε πρόθυμα  από ανθρώπους πολιτικά επικίνδυνους που έβλεπαν –συνειδητά-  μόνο το δέντρο αλλά έχαναν το δάσος. Οι ίδιοι άνθρωποι που λυσσαλέα πολεμούν το κρατικό μονοπώλιο , το ίδιο λυσσαλέα προωθούν το ιδιωτικό μονοπώλιο.  Ο στόχος είναι ξεκάθαρος.  Εξαφάνιση της μικρομεσαίας τάξης και των αυτοαπασχολούμενων  και  δημιουργία στρατιάς  εξαθλιωμένων μισθωτών με αμοιβές Βουλγαρίας.
Το ερώτημα είναι :  Μπορούν οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι να αποδράσουν από τον ιστό της καρτελοποίησης που έχουν πιαστεί; Η απάντηση είναι ναι. Ξεκάθαρα ναι. Με οδηγό τις αξίες που πρεσβεύει ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός, ο δρόμος προς την αναγέννηση και την οικονομική ανεξαρτησία θα είναι πάντα ανοικτός. Οφείλουμε να προτείνουμε και να εφαρμόσουμε ένα λαικό καπιταλισμό που θα παράγει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός είναι άμεσα συνδεδεμένος με τις ανθρώπινες αξίες, την κοινωνική δικαιοσύνη, την δημιουργία και την παραγωγή
Η ελληνική αγορά εργασίας  αλλάζει. Η ευρεία χρήση της τεχνολογίας και οι εφαρμογές μέσω των έξυπνων  κινητών βάζουν στο κάδρο της ιστορίας τον παραδοσιακό τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων. Ας πάρουμε ως παράδειγμα το ταξί.
Ο πελάτης με το χέρι υψωμένο στη μέση του δρόμου, είναι φιγούρα του παρελθόντος.
Η είσοδος των ιδιωτικών εταιριών στην ελληνική  αγορά των ταξί είναι μια πραγματικότητα. Οι επαγγελματίες αυτοκινητιστές έχουν μόνο ένα δρόμο.  Αυτόν της αυτοοργάνωσης.
Η προσπάθεια του ΣΑΤΑ  να δημιουργήσει τη δική του εφαρμογή κλήσης και διαχείρισης ταξί αποσκοπεί σε αυτό ακριβώς. Να διατηρήσει ο ταξιτζής την ταυτότητά του ως νόμιμος μεταφορέας,  ασκώντας ένα σημαντικό λειτούργημα που του ανέθεσε η πολιτεία και να μην  ξεπουλά τις υπηρεσίες του, να μην διαθέτει το αυτοκίνητό του και την γνώση της δουλειάς του σε ιδιώτες, που εκμεταλεύονται την έλλειψη τεχνολογικής οργάνωσης του κλάδου και συχνά παραβιάζουν τη νομοθεσία που διέπει την λειτουργία των ταξί.
Αν όλες οι επαγγελματικές ομάδες επιλέξουν το δρόμο της αυτοοργάνωσης, θα δώσουν ένα ηχηρό χαστούκι στις μονοπωλιακές πρακτικές και ένα σαφέστατο μήνυμα σε όσους  ως δούριοι ίπποι οδηγούν με τις πολιτικές τους το εργατικό δυναμικό της χώρας μας στη λαιμητόμο της καρτελοποίησης.
Είμαι συνειδητά πολέμιος κάθε μορφής μονοπωλίου, είτε αυτό είναι κρατικό είτε ιδιωτικό. Και τα δύο καταργούν την ανθρώπινη δημιουργία, γκρεμίζουν τις ανθρώπινες αξίες, μηδενίζουν την αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Οδηγούν σε εργασιακές συνθήκες του μεσαίωνα, όπου το αφεντικό φρόντιζε και τάιζε το ζώο του για να είναι σε θέση να τον υπηρετεί. Αυτό ακριβώς χρειάζονται τα μονοπώλια. Ζώα πρόθυμα ή αναγκασμένα να υπηρετούν…Οφείλουμε, όλοι εμείς που μας θεωρούν ζώα να αντιδράσουμε.
ΘΥΜΙΟΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΤΑΞΙ