Η Ευρώπη αλλάζει… η Νέα Δημοκρατία απουσιάζει

Του Θύμιου Λυμπερόπουλου

 

Η εσωστρέφεια την οποία υιοθέτησε η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι τίποτα άλλο από άμυνα για τα συσσωρευμένα λάθη της παράταξης από το 2009 και μετά. Όταν δεν μπορείς να ταυτιστείς με την ιστορία σου, όταν συνειδητά παραχαράζεις την ιδεολογική σου ταυτότητα, όταν αντιμετωπίζεις ως εχθρό όποιον δεν συμβαδίζει με τις νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις σου, όταν η προσωπική φιλοδοξία κατατροπώνει τις κοινωνικές-εθνικές επιδιώξεις, τότε θα εμπνέεις εμπιστοσύνη μόνο στον καθρέπτη σου…
Η Νέα Δημοκρατία φοβάται την κοινωνία. Φοβάται τους ανθρώπους. Φοβάται την ευημερία τους. Φοβάται τα λάθη της. Φοβάται να ζητήσει συγγνώμη. Φοβάται να ξεκινήσει από την αρχή. Παραχώρησε στον Αλέξη Τσίπρα και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το ηθικό πλεονέκτημα να επιχειρεί μόνη της, την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα.
Όσο κι αν μας στεναχωρεί, η ιστορική παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θάφτηκε στα συντρίμμια των μνημονίων και των πολιτικών του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, πρώτα από τον Αντώνη Σαμαρά και σήμερα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η βουβαμάρα και η περιθωριοποίηση της Καραμανλικής πτέρυγας (ναι υπάρχει ακόμα στη Νέα Δημοκρατία) είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της μετάλλαξης μιας παράταξης που από πατριωτική έγινε φιλοπολυεθνική. Αυτό που έκανε τη Νέα Δημοκρατία να ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα κόμματα, σήμερα δεν υπάρχει. Ας μου βρει κάποιος μια ιδεολογική διαφορά από το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι ή τους υπόλοιπους. Όλοι έχουν μπει στο τρένο της παγκοσμιοποίησης και ταξιδεύουν… όπου τους πάνε και όχι όπου πρέπει ή προστάζει το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας.

 

Τεράστιες Ευθύνες
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως αρχηγός της αντιπολίτευσης έχει τεράστιες ευθύνες, όχι τόσο απέναντι στην παράταξη που ηγείται, όσο απέναντι στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Είναι απαραίτητο για την Δημοκρατία να υπάρχει τουλάχιστον ακόμη μία πρόταση για την ασφαλή έξοδο της χώρας από την κρίση και τα μνημόνια. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Είναι πολύ εύκολο να μπαίνεις στα μνημόνια (ειδικότητα των κομμάτων που αποτελούν σήμερα την αντιπολίτευση), αλλά τραγικά επίπονο και δύσκολο να βγεις από αυτά.
Η εξουσιολατρεία και η εμμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας στο «μοντέλο ανάπτυξης» που επέβαλαν οι δανειστές, δηλαδή στοχευμένες δράσεις υπέρ της παγκοσμιοποίησης και των ιδιωτικών μονοπωλίων που εγγυώνται, μόνιμη παραμονή στα μνημόνια και σταθερή διεθνή οικονομική επιτήρηση. Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Οι ίδιοι επιχειρηματικοί-εκδοτικοί κύκλοι που στήριξαν τις μνημονιακές κυβερνήσεις από το 2009 έως και το 2015, οι ίδιοι κύκλοι που μεθόδευσαν και πέτυχαν την εκλογική ήττα του Κώστα Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας, που αγιοποίησαν τις εγκληματικές ενέργειες του Γιώργου Παπανδρέου και του συνεργάτη του στην ΕΛΣΤΑΤ  Ανδρέα Γεωργίου, στηρίζουν σήμερα την προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη και έχουν αναλάβει την διαφημιστική προβολή μιας νέας Κεντροαριστεράς… αλλά με τα παλιά νεοφιλελεύθερα και ένοχα (για τα μνημόνια) πρόσωπα.
Με ποιο τρόπο διασφαλίζει την ανάπτυξη και το κοινωνικό συμφέρον η παράταξη του Κυριάκου Μητσοτάκη; Με την στήριξη πολυεθνικών τύπουUberκαι Airbnb, που καταληστεύουν τον εθνικό πλούτο και πρωταγωνιστούν στην φοροδιαφυγή; Με την δημόσια στήριξη επιχειρηματιών που συνέδεσαν το όνομά τους με οικονομικά σκάνδαλα; Με αποχή από την εθνική προσπάθεια εξόδου από την κρίση;
Η άσκηση κριτικής στο κυβερνητικό έργο, αν δεν συνοδεύεται από δικές σου τεκμηριωμένες προτάσεις για τα μεγάλα ζητήματα της πατρίδας, είναι γράμμα κενό και μοιάζει με πρώιμη αποδοχή ήττας στις επόμενες εκλογές. Η ελληνική κοινωνία έχει χορτάσει από μεγάλα λόγια και καταλογισμούς ευθυνών. Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε τις αγωνίες της, τότε μοιραία θα είστε παρατηρητές των εξελίξεων. Και όσο παραμένετε εγκλωβισμένοι στην εσωστρέφειά σας, θα φλερτάρετε με την σμίκρυνση και θα «μοιάζετε» ολοένα και περισσότερο στο ΠΑΣΟΚ…

 

Υ.Γ.: Η ομιλία του Γάλλου Προέδρου στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στον τόπο που γεννήθηκε η Δημοκρατία, στην Πνύκα, σηματοδότησε αυτό που περιμένουν όλοι οι λαοί της γηραιάς ηπείρου. Η Ευρώπη αλλάζει. Η στροφή προς τις ανθρώπινες αξίες είναι μονόδρομος και καταλήγει με βεβαιότητα στην ευημερία και στην ανάπτυξη.
Ακούσαμε δια στόματος Μακρόν, όσα ο Προκόπης Παυλόπουλος επικοινωνεί εδώ και πολλά χρόνια τόσο ως επιστήμων όσο και ως πολιτικός. Ο άνθρωπος που υπήρξε μαθητής του Κωνσταντίνου Καραμανλή, σήμερα είναι καθηγητής του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού και ο καλύτερος διαφημιστής των αρχών και των αξιών του.
Είναι κρίμα που η Νέα Δημοκρατία απέχει από αυτή την εξέλιξη και τις τεράστιες αλλαγές που επίκεινται στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Η ταύτιση της ηγεσίας της με την εποχή Σημίτη, την κρατά δέσμια σ’ ένα άρρωστο παρελθόν που δεν έχει καμία πρόσβαση ούτε στο εθνικό, ούτε στο ευρωπαϊκό μέλλον.